In 1746–1747 ontstond tussen Neerlanden en Neerhespen een conflict over een dorpsgrens die eeuwenlang vanzelfsprekend leek. Het ging niet om wie de akkers bewerkte, maar om wie het recht had belastingen te innen en recht te spreken. De Soevereine Raad van Brabant in Brussel besliste dat beide dorpen de grens opnieuw zouden vastleggen in het landschap, met paalstenen en herkenningspunten. Zo kreeg Neerlanden voorlopig het voordeel. De abdij van Sint-Geertrui verzette zich echter tegen mogelijk verlies van inkomen en macht. Dit lokale geschil toont hoe grenzen in onze streek ooit onderhandelbaar, betwist en vooral politiek waren.

Bibliografische referentie:
Georges Wemans, "Gatianum", Van akkers tot rechtsmacht. Hoe een grensconflict tussen Neerlanden en Neerhespen uitgroeide tot een strijd om macht en belasting (1746–1747), https://www.wemans.be/blog/index.php?grensconflict-tussen-neerlanden-en-neerhespen

De bestudeerde bron is een ambtelijke schepenakte, opgemaakt op 24 april 1679 door de gezworen secretaris Dewale van de schepenbank van de heerlijkheid Neerlanden, in het kwartier van Tienen. De akte werd ondertekend door meier Huybrecht Dunion en de schepenen Goordt Libens en Willem Beirghens.

Bibl. Referentie:
Wemans, Georges. 'De Hollandse Oorlog (1672-1679) en zijn weerslag op de landbouwopbrengsten in Neerlanden'. wemans.be. 21 november 2025, https://wemans.be/